Σάββατο 31 Αυγούστου 2013

Σχετικά με αυτό που ανήρτησα πριν από λίγο καιρό για τις εξαφανίσεις ανηλίκων:

news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_31/08/2013_531788

Σάββατο 24 Αυγούστου 2013

Τετάρτη 7 Αυγούστου 2013



Η Ελληνική Αστυνομία είναι ένας από τους πολλούς φορείς στην Χώρα μας που ασχολείται με την οδική ασφάλεια. Με τα Τμήματα Τροχαίας αστυνομεύει την Χώρα με σκοπό την ασφαλή κίνηση οχημάτων και πεζών.
Η αστυνόμευση έχει σημαντικές συνέπειες στη συμπεριφορά των οδηγών και στον αριθμό των ατυχημάτων. Αυτό δείχνουν πολλές μελέτες σε όλο τον κόσμο.  (Αγγλία, Καναδά, Η.Π.Α, Γερμανία). Η αστυνόμευση έχει δύο μορφές: πρώτον να αποτρέψει τους οδηγούς να διαπράξουν παράβαση με τη συχνή και φανερή παρουσία αστυνομικών και δεύτερον να βεβαιώσουν την όποια παράβαση των κανόνων οδικής συμπεριφοράς. Έχει αποδειχθεί ότι αποτελεσματικότερη στρατηγική είναι η πρώτη, όπου γίνεται φανερή η παρουσία των αστυνομικών στον δρόμο και έτσι αποτρέπονται συμπεριφορές που οδηγούν στο τροχαία ατύχημα.[1]
Μία άλλη στρατηγική αστυνόμευσης με θετικά αποτελέσματα στην μείωση των τροχαίων είναι η σωστή επικοινωνιακή πολιτική από πλευράς αστυνομίας και η ενημέρωση του κοινού για τις δράσεις των αστυνομικών.
Τα τελευταία χρόνια εφαρμόζεται στην Ελληνική Αστυνομία το σύστημα Διοίκησης μέσω Στόχων (ΜΒΑ) όπου στον τομέα της Τροχαίας «αξιολογείται» μία Υπηρεσία από τον αριθμό παραβάσεων που σημειώνει και τον αριθμό των τροχαίων ατυχημάτων που συμβαίνουν στην περιοχή ευθύνης της. Μάλιστα με τα στοιχεία που δίνει επίσημα κάθε Υπηρεσία συντάσσεται και ένας πίνακας αξιολόγησης των Υπηρεσιών (ανεπίσημος) από το Πολυτεχνείο Κρήτης όπου εφαρμόζουν την πολυκριτιριακή ανάλυση των τροχαίων ατυχημάτων. Οι δυσκολίες στην εφαρμογή μίας τέτοιας αξιολόγησης   έχουν να κάνουν με το γεγονός ότι συνήθως, αν όχι πάντα, στην Ελληνική Αστυνομία όλοι ενδιαφέρονται για ποσοτικά στοιχεία και όχι για ποιοτικά δεδομένα. Αν για παράδειγμα ένας διοικητής τροχαίας «πείσει» ΟΛΟΥΣ τους κατοίκους μιας πόλης να φορούν κράνος και ζώνη και δεν βεβαιώσει καμία παράβαση πώς κρίνεται;  Η δεύτερη δυσκολία έχει να κάνει με την καταγραφή των ατυχημάτων. Η διαδικασία αυτή παρουσίαζε από παλιά πολλές δυσκολίες καθώς την καταγραφή στην Χώρα μας την κάνουν διάφοροι φορείς όπως η Στατιστική Υπηρεσία, η τροχαία, οι Ασφαλιστικές εταιρίες, τα Νοσοκομεία με αποτέλεσμα να υπάρχουν σημαντικές αποκλίσεις. Με την εφαρμογή δε του συστήματος ΔμΣ οι δυσκολίες αυξήθηκαν καθώς η καταγραφή από την κάθε Τροχαία γίνεται ανάλογα με το τι εξυπηρετεί την καλύτερη αξιολόγηση της Υπηρεσίας. Με λίγα λόγια αναφέρονται και καταγράφονται μόνο τα τροχαία,  συνήθως θανατηφόρα που δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά. Τα ατυχήματα με τραυματισμό «παζαρεύονται» και αυτά των υλικών μόνο ζημιών ούτε καταγράφονται. Αυτό που μένει λοιπόν είναι η βεβαίωση του κατάλληλου αριθμού παραβάσεων που στην Χώρα μας είναι εύκολη δουλειά ελλείψει οδικής συμπεριφοράς και η αυστηρότητα του δήθεν αδιάφθορου υπαλλήλου που δεν σβήνει κλήσεις ενώ για όλα τα υπόλοιπα ελάχιστοι ενδιαφέρονται. Πολλοί δε κυνικοί συνάδελφοι δεν ενδιαφέρονται ούτε για νεκρούς αρκεί να έχουν βεβαιωθεί οι παραβάσεις που «πρέπει» λες και οι νεκροί είναι νούμερα και όχι ανθρώπινες ψυχές.
Δύο άλλα σημαντικά στοιχεία που δεν λαμβάνονται υπόψη  και για τα οποία δεν υπάρχουν έρευνες ακόμη στην Χώρα μας είναι το πώς σκέφτονται οι ίδιοι οι αστυνομικοί της Τροχαίας και η επικοινωνιακή διάσταση του θέματος. Μία πρώτη τέτοια προσπάθεια καταγράφηκε με αφορμή το 3ο Πανελλήνιο Συνέδριο οδικής Ασφάλειας. (2005)[2] αλλά τα στοιχεία που παρουσιάσθηκαν εκεί δεν εντάχθηκαν σε κάποια στρατηγική αστυνόμευσης.  Από την έρευνα βγήκε το συμπέρασμα ότι στην επιτυχία της Τροχαίας συμβάλλει η ικανοποίηση των υπαλλήλων της και η ανάληψη πρωτοβουλιών και δράσεων που έχουν να κάνουν με την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του κοινού.
Ας έρθουμε τώρα και στα τοπικά δεδομένα της Χίου καθώς εδώ πέρα συμβαίνει κάτι που ίσως να είναι παγκόσμια πρωτοτυπία και χρειάζεται περαιτέρω διερεύνησης. Βλέπουμε από τη μία την αύξηση των ελέγχων και των βεβαιωμένων παραβάσεων ενώ ταυτόχρονα καμία μείωση των ατυχημάτων. (σε μία μόνο ημέρα είχαμε 5 ατυχήματα)[3]. Αύξηση ελέγχων αλλά ύπαρξη έντονων προβλημάτων που έχουν να κάνουν με γενικότερη αταξία στην κυκλοφορία οχημάτων πεζών,  επικίνδυνη οδήγηση, ηχορρύπανση και ίσως από τύχη δεν θρηνήσαμε πάλι θανάτους νέων παιδιών. Διάχυτη είναι δε η αντίθεση των πολιτών στην στρατηγική της Τροχαίας Χίου και δεν αναφέρομαι σε πολίτες που τους βεβαιώθηκε παράβαση αλλά σε πολίτες που αποδεδειγμένα νοιάζονται για τα κοινά του τόπου και εκφράζουν με παρρησία την άποψή τους. Είναι σημαντική αυτή η παράμετρος γιατί καμία στρατηγική δεν θα πετύχει αν δεν έχει σύμμαχο τον πολίτη.
Είναι ολοφάνερο λοιπόν ότι κάτι πρέπει να αλλάξει, διαφορετικά οι αριθμοί θα ευημερούν τα προβλήματα όμως θα παραμένουν. Με πρόθεση να φανώ χρήσιμος στον τόπο και χωρίς καμία διάθεση να στραφώ εναντίον προσώπων, ως πολίτης με άποψη προτείνω τα παρακάτω:
ü  Αλλαγή στρατηγικής αστυνόμευσης. Εμφανής αστυνόμευση όλο το 24ωρο με σκοπό να μην σκέφτεται ο οδηγός να παρανομήσει και όχι σε βεβαίωση παραβάσεων. Η αστυνόμευση δε που θα έχει στόχο τη βεβαίωση παραβάσεων να στραφεί σε διαφορετικούς στόχους. (ανήλικοι, επικίνδυνα σημεία δρόμων και όχι εντός πόλης, αστυνόμευση με δίκυκλα κ.λπ)
ü  Αλλαγή στρατηγικής επικοινωνίας. Οι πολίτες πρέπει να πεισθούν ώστε να αλλάξουν οδική συμπεριφορά. Σήμερα υπάρχουν πολλά εργαλεία να πετύχει κανείς κάτι τέτοιο. Έντυπος τύπος, ραδιόφωνο, τηλεόραση, κοινωνικά δίκτυα, εθελοντικές ομάδες κ.λ.π  
ü  Αλλαγή στον τρόπο συνεργασίας Τροχαίας και άλλων αρμόδιων πολιτειακών φορέων. Δήμος Χίου – Περιφέρεια Νοσοκομείο  μπορούν να πεισθούν και να συμβάλλουν πιο ενεργά στην βελτίωση υποδομών και συνθηκών κυκλοφορίας και στην αντιμετώπιση των συνεπειών τροχαίων ατυχημάτων.
ü  Συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Αιγαίου για την εκπόνηση έρευνας για εφαρμογή γεωγραφικών πληροφοριακών συστημάτων ώστε να επισημανθούν τα επικίνδυνα σημεία και να αστυνομευτούν κατάλληλα.
ü  Αλλαγή στον τρόπο καταγραφής των τροχαίων ατυχημάτων: Να καταγράφονται όλα ανεξαιρέτως τα τροχαία έστω ανεπίσημα ώστε να μπορεί να γίνει μία ουσιαστική ανάλυση των αιτιών τους.
ü  Εκπόνηση προγραμμάτων πρόληψης: Με πρωτοβουλία της Τροχαίας να υλοποιηθούν δράσεις πρόληψης. Δόξα τω Θεώ και εδώ το υλικό και οι ιδέες είναι πολλές.










[1] Ι.Μ Φραντζεσκάκης:  «ΟΔΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ»,  εκδόσεις Παπασωτηρίου,  Αθήνα 1994 σελ 113
[2] Β. Πετούση: Τμήμα Κοινωνιοογίας Πανεπιστήμιο Κρήτης , 3ο Πανελλήνιο Συνέδριο οδικής Ασφάλειας. (2005)
[3] Εφ Πολίτης 15-7-2013

Παρασκευή 2 Αυγούστου 2013

Ένα από τα πιο σημαντικά θέματα που ασχολείται η Ελληνική Αστυνομία είναι οι εξαφανίσεις ανηλίκων.Από τα επίσημα στοιχεία το 2012 και κατά το πρώτο τετράμηνο του 2013 εξαφανίστηκαν 449 παιδιά, στην πλειονότητά τους κορίτσια. Από αυτά βρέθηκαν τα 352 ενώ 97 αναζητούνται. Οι περισσότερες περιπτώσεις αφορούν εξαφανίσεις λόγω δυσμενών οικογενειακών συνθηκών. (χωρισμένοι γονείς, «απόντες» γονείς, ενδοοικογενειακή βία) σε αυτές τις εξαφανίσεις να προστεθούν και όσες, όπως η τελευταία στη Χίο πριν δύο μέρες, στις οποίες η άμεση κινητοποίηση των Αστυνμομικών είχε θετικά αποτελέσματα μέσα σε λίγες ώρες. Το θέμα είναι αρκετά σημαντικό και απασχόλησε το Ελληνικό κοινοβούλιο με ερώτηση των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ Νάσου Αθανασίου και Στάθη Παναγούλη,
Δείτε και εδώ:


Subscribe to RSS Feed Follow me on Twitter!